200 Χρόνια από την Θυσία του Ήρωα Μάρκου
Μπότσαρη στην μάχη στο Κεφαλόβρυσο.
Στις 10 Αυγούστου είχαμε την τιμή να
παραστούμε στο μνημόσυνο για τα διακόσια χρόνια από τον θάνατο του Μάρκου
Μπότσαρη, στις 9 Αυγούστου 1823 και στην εκδήλωση που ακολούθησε στην ιερά μονή
Προυσού με τις πολύ όμορφες και ενδιαφέρουσες εισηγήσεις διαφόρων ομιλητών.
Με το παρών άρθρο, θα προσπαθήσουμε να
συνοψίσουμε σε μερικές γραμμές τα σπουδαία λόγια που ακούστηκαν από τους
εισηγητές της εκδήλωσης για αυτόν τον μεγάλο ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης.
Ο Μάρκος Μπότσαρης στον δρόμο για την τελευταία του μάχη στο Κεφαλόβρυσό
στις 9 Αυγούστου του 1823 σταματάει στη Ιερά Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας
προσκυνά και δίνει ένα πουγκί χρυσά
φλουριά στον καλόγερο της μονής λέγοντας του. «Πάρτο, να το μοιράσεις για την
ψυχή του Μάρκου Μπότσαρη», ο καλόγερος μη γνωρίζοντας ποιος είναι αυτός που
έχει απέναντι του τον ρωτά απορημένος «Τι πέθανε ο Μάρκος;» με τον Μάρκο να του
απαντά «Όχι αλλά πάει για να πεθάνει.».
Τη νύχτα της 8ης προς 9η Αυγούστου, ο Μάρκος Μπότσαρης προσπάθησε να ανακόψει τον δρόμο στα τουρκικά στρατεύματα που προέλαυναν από τα Τρίκαλα στην δυτική στερεά Ελλάδα.
Εκείνη την νύχτα, ο Μάρκος Μπότσαρης, επικεφαλής 350 Σουλιωτών επιτέθηκε
κατά των 4.000 Τουρκαλβανών του Μουσταή Πασά, που είχαν στρατοπεδεύσει στο
Κεφαλόβρυσο Καρπενησίου.
Ο αιφνιδιασμός πέτυχε και ο Μπότσαρης, αν και πληγωμένος ελαφρά στην
κοιλιά, προχώρησε προς τη σκηνή του Μουσταή Πασά προκειμένου να τον
αιχμαλωτίσει.
Όμως, μία σφαίρα από έναν Αφρικανό υπηρέτη του πασά τον βρήκε στο μάτι και
τον τραυμάτισε σοβαρά. Εξέπνευσε λίγες ώρες αργότερα. Τότε, οι άνδρες του, αν
και νικούσαν, διέκοψαν τη μάχη για να παραλάβουν τη σορό του αρχηγού τους.
Μεταφέροντας τον νεκρό Μπότσαρη προς το Μεσολόγγι, σταμάτησαν για λίγο στη
Μονή Προυσού, όπου ευρισκόταν ο Καραϊσκάκης κατάκοιτος.
Αυτός τον ασπάστηκε, λέγοντας: «Άμποτε, ήρωα Μάρκο, κι εγώ από τέτοιο
θάνατο να πάω». Ο νεκρός μεταφέρθηκε στο Μεσολόγγι στις 10 Αυγούστου 1823 με
θριαμβική πομπή.
Του θριάμβου προηγούνταν Τουρκαλβανοί αιχμάλωτοι, ακολουθούσαν οι ίπποι των
αξιωματικών τους με πολύτιμα επισάγματα και πενήντα τέσσερις σημαίες των
εχθρών.
Ο νεκρός Μάρκος ήταν καλυμμένος με κυανή χλαμύδα. Ακολουθούσαν τα λάφυρα
που ήταν ζώα, όπλα, σκηνές, πολεμοφόδια και το ταμείο των εχθρών.
Η επικήδεια τελετή έγινε στον Ναό Αγίου Νικολάου των προμαχώνων.
Ο Διονύσιος Σολωμός έγραψε το ποίημα «Εις Μάρκο Μπότσαρη», στο οποίο
παρομοιάζει τη μεγάλη προσέλευση των Ελλήνων στην κηδεία του ήρωα με τη συρροή
των Τρώων στην ταφή του Έκτορα.
Εκτός άλλων ο Μάρκος Μπότσαρης αποτέλεσε έμπνευση για να γραφτούν βιβλία μονογραφίες:
γιατί μόνο ήρωες αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν με τόσο θάρρος τον θάνατο.
γιατί ο Μάρκος Μπότσαρης δεν υστέρησε σε λάμψη και δόξα του Λεωνίδα ή του
Παλαιολόγου.
γιατί οι μάχες του μπορούν να σταθούν παράπλευρα της μάχης των Θερμοπύλων
και της Πύλης του Αγίου Ρωμανού κατά την πτώση της Πόλης στους Οθωμανούς.
γιατί στην πρόταση του εχθρού για την παράδοση του Μεσολογγίου ακούστηκε
από τα χείλη του η απάντηση «Αν θέλεις
το Μεσολόγγι έλα να το πάρεις».
γιατί ήταν ο μοναδικός ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης που ενέπνευσε τους συγχρόνους του, τιμήθηκε από τους μεταγενέστερους και η απήχηση του ονόματος του ήταν μεγάλη όχι μόνο μεταξύ των Ελλήνων αλλά και των Ευρωπαίων.
Βλάχος
Π Δημήτριος.